راهی قدسی
دین پیامبر (صلی الله علیه وآله)قبل از بعثت
قبل از هر پاسخى در این باره، ذکر چند مطلب ضرورى به نظر مى رسد.
مطلب اول: از ابتداى خلقت تا روز قیامت، دین مورد رضایت خداوند متعال یکى بیش نبوده است و تمام انبیاى الهى از حضرت آدم علیه السلام تا حضرت خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم) بشر را به یک دین دعوت نموده اند، چنان که خداوند متعال مى فرماید: «شرع لکم من الدین ما وصى به نوحا و...؛ خداوند براى شما دینى قرار داد که قبلاً به نوح توصیه شده بود، اکنون به تو توصیه مى کنیم و به ابراهیم و موسى و عیسى نیز توصیه کردیم.»
خداوند این دین مورد نظر را «اسلام» نام نهاده و در قرآن کریم نیز از آن نام برده است: «ان الدین عندالله الاسلام؛ دین نزد خدا اسلام ( و تسلیم بودن در برابر حق) است.» «ما کان ابراهیم یهودیا و لا نصرانیا ولکن کان حنیفا مسلما؛ ابراهیم نه یهودى بود و نه نصرانى بلکه مرد موحد و مسلمانى بود.»
و در جاى دیگر از قرآن مى فرماید: « و وصى بها ابراهیم بنیه و یعقوب یا بنى ان الله اصطفى لکم الدین فلا تموتن الا و انتم مسلمون؛ ابراهیم و یعقوب به فرزندان خود چنین وصیت کردند: خداوند براى شما دین انتخاب کرده پس نمیرید مگر مسلمان باشید.»
ویژگی ها و آداب ماه رمضان
رسول خدا صلی الله علیه وآله می فرماید:« اگر کسی در این ماه، یک آیه از قرآن تلاوت کند، ثوابش مثل کسی است که در غیر ماه رمضان، یک بار قرآن را ختم کرده باشد» (امالی صدوق/93) از امام صادق علیه السلام نیز نقل شده است: «هرکس در ماه رمضان، صدقه ای بدهد خداوند هفتاد نوع بلا را از او دور می کند.» (بحار/ 316/93)
حضرت علی علیه السلام از پیامبر خاتم صلی الله علیه وآله نقل می فرماید: «هیچ مؤمنی نیست که ماه رمضان را، به حساب خدا روزه بگیرد مگر آن که خدای تبارک و تعالی، هفت خصلت را برای او لازم گرداند، هرچه حرام در پیکرش باشد محو و ذوب گرداند. به رحمت خدای عزوجل نزدیک می شود. (با روزه خویش) خطای پدرش حضرت آدم را می پوشاند. خداوند لحظات جان دادن، را برای او آسان کند. از گرسنگی و تشنگی روز قیامت در امان است. خدای عزوجل برائت و بیزاری از آتش دوزخ را به او عطا فرماید. (پرسش کننده در این حدیث مفصل، عالم یهودی بود) که عرض کرد راست گفتی ای محمد» (من لا یحضر صدوق/ 74/2)
امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در قرآن کریم
سخنران: آیت الله محمد هادی معرفت
مقدمه
بحث از ظهور پربرکت حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، با استناد به آیات قرآنی، به مقدمه ای کوتاه نیاز دارد.اگر ما خواسته باشیم این مسأله را از صریح آیات به دست آوریم، شاید خواسته ای بی مورد باشد. اساساً پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) از روز اول این تذکر را به عامه ی مسلمانان داد و فرمود: قرآن دارای ظهر است و بطن؛
ما فی القُرآنِ آیةٌ إلا وَلَها و ظهْرٌ و بطنٌ(1).
این حدیث از متواترات است، یعنی کتب حدیثی اهل سنت و شیعه اتفاق دارند این حدیث از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) صادر شده است.
سِرّ مطلب این است که قرآن کریم دارای دو جهت است که باید مورد عنایت قرار گیرد.
امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در قرآن، سنت و تاریخ
یامن له الدنیاوالأخره
مطلع بحث
«وَ لَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ. إِنَّ فِی هذَا لَبَلاَغاً لِقَوْمٍ عَابِدِینَ. وَ مَا أَرْسَلْنَاکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ»(1)سوره ی انبیا مکی است؛ خداوند و پیامبر (صلی الله علیه و آله) آینده ی اسلام را تبیین کرده اند و حال آن که هنوز اسلام نوپا بود.
سخن ما به صورت فشرده درباره ی حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) حول سه محور است: قرآن، سنت و تاریخ.
محور اول: امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در قرآن کریم
این مسأله در قرآن تحت سه عنوان مطرح است:طرح امامت در آغاز بعثت
یامن له الدنیاوالأخره
بنا بر این پیامبر خدا صلى اللّه علیه وآله در سخت ترین شرایط و دشوارترین زمان ها; در ابتداى دوران رسالت بر این سخن پافشارى مى فرمود. هنگامى که خداوند متعال به آن حضرت امر نمود:
(فَاصْدَعْ بِما تُؤْمَرُ);۱
آن چه را مأموریت دارى آشکار ساز.
دشمن از اسلام مقتدر میترسد، دشمن از اسلام شجاع میترسد؛ از جمهوری اسلامی به این جهت میترسند
و الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابیالقاسم المصطفی محمّد و علی آله الطّیبین الطّاهرین المعصومین سیّما بقیّةالله فی الارضین.
[جلسهی] امروز بسیار جلسهی شیرین و مطلوبی بود. بهرهمند شدیم از تلاوتها و هنرنماییهای قرآنی مردان و جوانان عزیزمان؛ و خوشامد عرض میکنیم به میهمانانی که از کشورهای دیگر آمدهاند؛ چه اساتید قرآنی که حضور دارند، چه مسابقهدهندگانی که تشریف دارند.
یکی از محسّنات بزرگ این جلسات مسابقهی قرآنی، اُنس برادران مسلمان از کشورهای مختلف با یکدیگر است. سیاستهای مختلف استکباری خیلی سعی میکنند ماها را از هم جدا کنند و ملّتهای مسلمان را نسبت به هم بیگانه کنند بلکه آنها را در مقابل هم قرار بدهند؛ ملّتهای مسلمان باید درست عکس این عمل کنند؛ باید هرچه میتوانند، از هر راهی که ممکن است، سعی کنند اُنس خودشان را با یکدیگر بیشتر کنند. یکی از راهها، همین تشکیل اینجور جلسات است. قرآن محور است، قرآن مشترک است، نعمت بزرگ الهی است برای همهی مسلمانها؛ از این سفرهی اِطعام معنویِ الهی، همه با هم باید استفاده کنند و این جلسات قرآنی، این مسابقات قرآنی، این فرصت را میدهد به همه که این کار را بکنند.
سیمای حکومت جهانی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در قرآن
یامن له الدنیاوالأخره
قرآن کریم در زمینه ظهور و قیام حضرت مهدى – مانند بسیارى از زمینه هاى دیگر – بدون اینکه وارد جزئیات شود، به صورت کلى و اصولى بحث کرده است؛
یعنی از تشکیل حکومت عدل جهانى، و پیروزى کامل و نهائى صالحان در روى زمین
سخن گفته است. این گونه آیات را مفسران اسلامى، به استناد مدارک حدیثى و
تفسیرى، مربوط به حضرت مهدى و ظهور و قیام او دانسته اند. ما از مجموع آیات قرآنى که دانشمندان آنها را ناظر به این موضوع دانسته اند.(۱) و صراحت
بیشترى دارند، جهت رعایت اختصار، سه آیه را مورد بررسى قرار مى دهیم:
۱ – و«لقَدْ کَتَبْنا فِى الزّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذّکْرِ أنّ الأرضَ
یَرِثُها عِبادِىََ الصّالِحُونَ»؛(۲) (ما، در [کتاب] زبور پس از تورات
نوشته ایم که سرانجام، زمین را بندگان صالح من به ارث خواهند برد).
امام مهدی عجل الله تعالی فرجه در قرآن
جابر بن عبداللّه انصارى گوید: وارد مسجد کوفه شدم دیدم امیر المؤمنین-صلوات اللّه و سلامه علیه-با انگشت چیزى مىنویسد و تبسّم مىکند.
عرض کردم: یا امیر المؤمنین چه موجب خندۀ شما شده؟ فرمود: در شگفتم از کسى که این آیه را مىخواند ولى به معنى آن بهطورىکه شایسته است معرفت ندارد. عرض کردم: کدام آیه یا امیر المؤمنین؟ فرمود: اَللّهُ نُورُ اَلسَّماواتِ وَ اَلْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکاةٍ- مشکوة محمد صلّى اللّه علیه و اله است- فِیها مِصْباحٌ- مصباح من هستم (امیر المؤمنین) - فِی زُجاجَةٍ- حسن و حسین مىباشند- کَأَنَّها کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ -على بن الحسین است- یُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَکَةٍ- محمد بن على است- زَیْتُونَةٍ- جعفر بن محمد است- لا شَرْقِیَّةٍ- موسى بن جعفر است- وَ لا غَرْبِیَّةٍ- على بن موسى است- یَکادُ زَیْتُها یُضِیءُ- محمد بن على است- وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ- على بن محمد است- نُورٌ عَلى نُورٍ- حسن بن على است- یَهْدِی اَللّهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشاءُ- قائم مهدى است- وَ یَضْرِبُ اَللّهُ اَلْأَمْثالَ لِلنّاسِ وَ اَللّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلیم.(2)